به گزارش «شورا نیوز» به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛نهم شعبان المعظم سال چهارم (ه. ق) که هفتمین روز ولادت امام حسین علیه السلام است، حضرت رسول صلی الله علیه واله گوسفندی را برای فرزندش به عنوان عقیقه قربانی کرد. سپس سر آن حضرت را تراشید و هم وزن موی سر او نقره صدقه داد.
ذبح گوسفند به عنوان عقیقه و دفع بلا از نوزاد، از سنت‌های حسنه اسلام است. در حدیثی از امام صادق (ع) که در مفاتیح‌الجنان ذکر شده است، حضرت می‌فرمایند: «بلا دائماً بر روی سر بچه در حال گردش است، و عقیقه، از سر او دور می‌کند.»
در رابطه با ارتباط حضرت رسول الله صلی الله علیه وآله با امام حسین علیه السلام، انس بن مالک روایت مى کند:
وقتى از پیامبر پرسیدند کدام یک از اهل بیت خود را بیشتر دوست مى دارى، فرمود: حسن و حسین را، بار‌ها رسول گرامى حسن و حسین را به سینه مى فشرد و آنان را مى بویید و مى بوسید.
ابو هریره که از مزدوران معاویه و از دشمنان خاندان امامت است در عین حال اعتراف مى کند که: رسول اکرم (ص) را دیدم که حسن و حسین (ع) را بر شانه هاى خویش نشانده بود و به سوى ما مى آمد، وقتى به ما رسید فرمود: هر کس این دو فرزندم را دوست بدارد مرا دوست داشته و هر که با آنان دشمنى ورزد با من دشمنى نموده است.
عالى ترین، صمیمىترین و گویا‌ترین رابطه ى معنوى و ملکوتى بین پیامبر و حسین را مى توان در این جمله ى رسول گرامى اسلام (ص) خواند که فرمود:
حسین از من و من از حسینم.
پی نوشت:
حیاه الامام الحسین علیه السلام ، ذخائر العقبى، الاصابه
